Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της μικρής παράκτιας Αλιείας στην Ελλάδα και τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο κατέθεσαν οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κώστας Αρβανίτης και Νικόλας Φαραντούρης.
Οι αλιείς στα μεσογειακά κράτη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με ολοένα και αυξανόμενα προβλήματα, καθώς οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί που εφαρμόζονται στον τομέα της αλιείας είναι προσανατολισμένοι στους στόλους βιομηχανικής κλίμακας των βορειοευρωπαϊκών κρατών και όχι στη μικρή παράκτια αλιεία, που κυριαρχεί στον Νότο.
Στην ερώτησή τους, οι Ευρωβουλευτές αναδεικνύουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής αλιείας: Από την κλιματική αλλαγή και την εξάπλωση εισβολικών ειδών, όπως οι λαγοκέφαλοι -που διαταράσσουν την οικολογική ισορροπία των ελληνικών θαλασσών- έως το αυξημένο κόστος λειτουργίας των σκαφών. Παραλληλα εντοπίζουν παράλληλα τα κενά στο ενωσιακό νομοθετικό πλαίσιο που δεν λαμβάνει υπόψη αυτές τις ιδιαιτερότητες.
Δεδομένου ότι η παράκτια αλιεία συμβάλλει καθοριστικά στην τοπική οικονομία, τη διατροφική αυτάρκεια και την κοινωνική συνοχή, οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ζητούν από την Κομισιόν να τοποθετηθεί ανοιχτά για το ζήτημα της εγκαθίδρυσης συστήματος αποκατάστασης εισοδήματος (ρήτρα μηδενικού ελλείμματος) για τους αλιείς που έχουν σημαντική μείωση αλιευμάτων, καθώς και για το κατά πόσο προτίθεται να προβεί σε προσαρμογή του νομοθετικού πλαισίου ώστε να συνυπολογίζονται οι δυνατότητες και οι ιδιαιτερότητες ενός μικρού παραδοσιακού αλιευτικού στόλου, όπως ο ελληνικός.
Αναλυτικά, το κείμενο της ερώτησης:
Θέμα: Διασφάλιση της βιωσιμότητας της μικρής παράκτιας αλιείας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο
Η μικρής κλίμακας παράκτια αλιεία αποτελεί τον πυρήνα της αλιευτικής δραστηριότητας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και την Ελλάδα και συμβάλλει καθοριστικά στην τοπική οικονομία, τη διατροφική αυτάρκεια, την κοινωνική συνοχή, την περιβαλλοντική προστασία και τον βιώσιμο τουρισμό. Εντούτοις, οι ντόπιοι αλιείς αντιμετωπίζουν ολοένα και εντονότερα προβλήματα επιβίωσης, που εντείνονται από την εφαρμογή ευρωπαϊκών κανονισμών που σχεδιάστηκαν με βάση, κατά κύριο λόγο, τις ανάγκες του βιομηχανικού στόλου του ενωσιακού Βορρά.
Ορισμένες διατάξεις των Κανονισμών 1005/2008, 1224/2009, 404/2011 και 1380/2013 για τον έλεγχο και την επιτήρηση της αλιείας, επιβάλλουν ένα πλαίσιο που δεν συνυπολογίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής παράκτιας αλιείας: Την κλιματική αλλαγή, που οδηγεί σε σημαντική μείωση των διαθέσιμων αλιευμάτων. Την εξάπλωση ξενικών εισβολικών ειδών, που επιτίθενται σε αλιεύματα διαταράσσοντας την οικολογική ισορροπία. Την αύξηση του κόστους καυσίμων και υλικών, απαραίτητα για την καθημερινή δραστηριότητα. Τη χρήση μικρών παραδοσιακών σκαφών, χωρίς προηγμένα τεχνολογικά μέσα και ενεργοβόρους κινητήρες. Τη συχνή απουσία ενδιαμέσων εμπόρων. Τη χαμηλή τεχνολογική κατάρτιση των αλιέων και την αδυναμία συμμόρφωσης με τις ψηφιακές απαιτήσεις.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1 Σκοπεύει να προασπίσει τη βιωσιμότητα της μικρής παράκτιας αλιείας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, εισάγοντας ένα σύστημα αποκατάστασης εισοδήματος (ρήτρα μηδενικού ελλείμματος) για αλιείς που έχουν σημαντική μείωση αλιευμάτων;
2 Εξετάζει το ενδεχόμενο προσαρμογής του κανονιστικού πλαισίου ώστε να ενσωματώνει τις δυνατότητες και τις ιδιαιτερότητες των μικρών παραδοσιακών αλιευτικών στόλων του ευρωπαϊκού Νότου;
