Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία καταθέτει σήμερα μια πρόταση προοπτικής και προκοπής για τον αγροτικό κόσμο. Δίνουμε απάντηση στην αγωνία των μπλόκων, αλλά και των χωριών που ερημώνουν, ώστε να έχουμε, όχι μόνο επιβίωση, αλλά και προοπτική και αξιοπρέπεια. Με χαμηλό κόστος παραγωγής, αλλά και με αύξηση του αγροτικού εισοδήματος και με προτάσεις για την επόμενη ημέρα.
Σήμερα δυστυχώς, διαπιστώνουμε μία κατάρρευση στο αγροτικό εισόδημα, αλλά και απειλές στην ελληνική γεωργική παραγωγή, με πολιτικές ευθύνες αλλά και με σοβαρά στοιχεία ανεπάρκειας. Ενώ η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης στην Ελλάδα θα έπρεπε να αναβαθμίζεται με επιστημονική, θεσμική και οικονομική επάρκεια, λόγω και των μεγάλων αβεβαιοτήτων της κλιματικής κρίσης, των φυσικών καταστροφών και των μεγάλων ανακατατάξεων στο παγκόσμιο εμπόριο, διαπιστώνουμε υποχώρηση ακόμη και από κεκτημένες πολιτικές που υπήρχαν το 2019. Και πολλά λάθη, ανεπάρκεια και σκάνδαλα, όπως το μεγάλο πρόβλημα στον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Με την κυβέρνηση της ΝΔ η ανασφάλεια των αγροτών πολλαπλασιάζεται κάθε χρόνο. Για το ύψος των ενισχύσεων, αλλά και για τον χρόνο των ενισχύσεων. Κάθε χρόνο καταφέρνουμε να έχουμε τη χειρότερη πληρωμή. Πλέον έχουμε και την επιτήρηση της χώρας μας, για πρώτη φορά και πανευρωπαϊκά, στον ΟΠΕΚΕΠΕ ενώ ήδη έχουμε καταλογισμούς που ξεπερνούν τα 450 εκατομμύρια ευρώ, με το «μάρμαρο» να το πληρώνουν πάλι οι Έλληνες αγρότες.
Η ανεπάρκεια της κυβέρνησης αποδεικνύεται και στον ΕΛΓΑ, όπου αντί να γίνεται πιο ισχυρός απέναντι στις καταστροφές, αδυνατεί να εκσυγχρονιστεί και να εκπληρώσει το ρόλο του.
Η ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποφάσισε να λάβει κατά προτεραιότητα πρωτοβουλίες για το θέμα της αγροτικής πολιτικής.
Προχωρήσαμε σε πανελλαδική αγροτική συνδιάσκεψη στις 9 Ιανουαρίου, όπου διαμορφώθηκε το πλαίσιο προτάσεων που σας παρουσιάζουμε σήμερα και αποφασίστηκε πανελλαδική καμπάνια με όλες τις νομαρχιακές Οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Τα μεγάλα προβλήματα στα οποία δίνουν σήμερα λύση οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ:
Πρώτα στο κόστος παραγωγής. Τα μεγάλα ζητήματα, που πολλές φορές είναι και οριζόντια για την ελληνική κοινωνία, στο ρεύμα, στα καύσιμα, στα λιπάσματα, στις ζωοτροφές, με κύρια ευθύνη στα ολιγοπώλια που κυριαρχούν στην ελληνική αγορά και αισχροκερδούν.
Οι λύσεις και οι προτάσεις μας αφορούν και τις πληρωμές ενισχύσεων, αλλά και την μειωμένη παραγωγή, που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην έλλειψη σχεδιασμού από την πολιτεία, υποδομών αλλά και θωράκισης. Φτάνουν ακόμη και στη μεγάλη καθυστέρηση αποζημιώσεων, κάτι που το διαπιστώνουμε και στη Θεσσαλία και οπουδήποτε αλλού πηγαίνουμε.
Δίνουμε απαντήσεις και στις ζωονόσους, οι οποίες μειώνουν το ζωικό κεφάλαιο της χώρας, το οποίο δεν αναπληρώνεται.
Για τα μεγάλα βάρη του αγροτικού χρέους, με μία πρωτοβουλία που ολοκληρώνεται σήμερα και παρουσιάζεται, απαντούμε στην απειλή πλειστηριασμών και την απώλεια ιδιοκτησίας, που πλέον βιώνουν οι αγρότες, αλλά και στην αδυναμία πρόσβασης στις μικροπιστώσεις και στη ρευστότητα, που συνδέεται με το τραπεζικό ολιγοπώλιο που κυριαρχεί στη χώρα, αλλά και με την έλλειψη πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και ανθεκτικότητας προς τους αγρότες.
Το μεγάλο πρόβλημα των μειωμένων τιμών για τον αγρότη που, τελικά, συνδέεται με τις πολύ αυξημένες τιμές για τους καταναλωτές, με ευθύνες και μεγάλα κέρδη σε ενδιάμεσους κρίκους της αγοράς.
Όλα τα παραπάνω συνδέονται και με το μεγάλο ερώτημα και θέμα των δημόσιων πολιτικών στην ύπαιθρο. Άρα, η πρωτοβουλία μας περιλαμβάνει κα παρέμβαση στις δημόσιες πολιτικές της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας, της στέγης και των υποδομών προσβασιμότητας.
Το μόνο που πάει καλά στον αγροτικό χώρο είναι να «φυτεύονται» φωτοβολταϊκά στη γη υψηλής παραγωγικότητας μειώνοντας τις ποιοτικές γαίες που έχει ανάγκη η χώρα μας. Δυστυχώς, προχωράει επίσης και η ιδιωτικοποίηση του αρδευτικού νερού, που ήταν η απάντηση της κυβέρνησης στη μεγάλη καταστροφή του Daniel.
Η πρότασή μας βάζει και ένα ανάχωμα στην ερήμωση της υπαίθρου, στην απαξίωση της αγροτικής γης, στην υποβάθμιση και στα προβλήματα «ελληνοποίησης» προϊόντων, αλλά και στο μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα.
Στηρίζεται στον σχεδιασμό, ενώ η κυβέρνηση απεχθάνεται τον σχεδιασμό και τους κανόνες. Αυτό είναι θέμα και κράτους δικαίου, αλλά και ανθεκτικότητας.
Η μόνη προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι τα κέρδη των καρτέλ των τραπεζών, του ρεύματος, της ενέργειας συνολικά, αλλά και των αγροεφοδίων.
Το μεγάλο ζήτημα που αναδεικνύουμε σήμερα είναι ότι η υποβάθμιση της υπαίθρου και της αγροτικής παραγωγής διώχνει τους αγρότες από την ύπαιθρο. Τους οδηγεί να ξεπουλήσουν τα χωράφια τους και να γίνουν εργάτες στον τόπο τους. Η ερήμωση της υπαίθρου πολλαπλασιάζει και προβλήματα στις ακριτικές περιοχές. Χτυπάμε ένα καμπανάκι.
Η στόχευση της κυβέρνησης χαρακτηρίζεται από ένα σχέδιο «νεοτσιφλικοποίησης». Ένα «σχέδιο Πισσαρίδη» στον αγροτικό κόσμο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θέτει σε προτεραιότητα τη βιωσιμότητα της ελληνικής υπαίθρου, -αναφέρθηκα ήδη στην αύξηση του αγροτικού εισοδήματος-, αλλά και την αναβάθμιση του ελληνικού προϊόντος. Με προστασία της αγροτικής περιουσίας, με ενίσχυση των δημόσιων πολιτικών και αποκέντρωση, αλλά και με σχεδιασμό που θα στηρίζει το πραγματικό προϊόν και θα αντιστρέψει το ρεύμα φυγής, τη νεομετανάστευση που, δυστυχώς, ζούμε. Με σύγχρονα εργαλεία, όπως είναι η φθηνή, πράσινη ενέργεια με αυτοπαραγωγή και με επιδότηση αυτοπαραγωγής για τον αγρότη. Με δημόσια διαχείριση του νερού, ώστε να έχουμε και χαμηλά τιμολόγια. Με δημόσιες εγγειοβελτιωτικές υποδομές -που είχαμε σχεδιάσει και είχαμε αφήσει το 2019-, αλλά και με πρόσβαση στα χρηματοδοτικά εργαλεία και θωράκιση από την κλιματική κρίση.
Η πρόταση την οποία καταθέτουμε για όλα τα μεγάλα ζητήματα των ζωονόσων ή των φυσικών καταστροφών ή των μεγάλων αλλαγών που ζούμε πλέον με τις παγκόσμιες αβεβαιότητες, είναι η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Η πολιτεία θα πρέπει να αναλαμβάνει δημόσιες πολιτικές, ώστε να μη κλονίζεται και να αμφισβητείται η ύπαρξη των πολιτών στους τόπους τους. Αυτό περιλαμβάνει και το άλλο μεγάλο θέμα, της απολιγνιτοποίησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει σχέδιο, έχει πρόγραμμα, βάζει σε προτεραιότητα τον παραγωγικό κόσμο και προτείνει ένα πρόγραμμα σε 6 άξονες. Πολλά από αυτά τα μέτρα, κι αυτό είναι το νέο στοιχείο, έχουν ήδη κατατεθεί ή είναι ήδη έτοιμα για κατάθεση, σε νομοτεχνικό επίπεδο. Ενοποιούνται σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που έχει επικαιροποιηθεί ως προς τα στοιχεία του κόστους παραγωγής. Έχει, όμως μέσα, θέματα που πρέπει να επιλύσουμε για τα χρέη των αγροτών και τη νέα συνεταιριστικότητα και συλλογικότητα. Αυτή τη συζήτηση τη μεταφέρουμε από σήμερα σε στρατηγικό επίπεδο και στο ευρωκοινοβούλιο, γιατί αφορά τη στρατηγική και της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και έχουμε αυτή τη δυνατότητα, όπως αποδείξαμε και με την πρόσφατη παρέμβασή μας στο ευρωκοινοβούλιο για την MERCOSUR.
Οι 6 άξονες προτεραιότητας των προτάσεών μας αφορούν πρώτα απ’ όλα στη μείωση του κόστους παραγωγής, με παρεμβάσεις στο ρεύμα, στο πετρέλαιο, στο περιθώριο κέρδους στα αγροεφόδια, στην αναστολή ΦΠΑ, αλλά και στη θέσπιση μηχανισμού ελέγχου για την πορεία της τιμής από το χωράφι στο ράφι, στην πάταξη των φαινομένων «ελληνοποίησης» και στα θέματα της αυτοπαραγωγής.
Άλλος μεγάλος άξονας είναι η διαθεσιμότητα των εργατών γης. Με κάρτα εργασίας και με αξιοποίηση των ευρωπαϊκών εργαλείων και μείωση της γραφειοκρατίας.
Επόμενος άξονας είναι η ανθεκτικότητα στην κλιματική κρίση και η ασφάλιση της παραγωγής. Εδώ ενισχύουμε τη χρηματοδότηση του ΕΛΓΑ, προωθούμε τη στρατηγική της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος και εισάγουμε τις προκαταβολές στις μεγάλες καταστροφές. Διεκδικούμε ένα νέο ταμείο για την κλιματική ανθεκτικότητα με ευρωπαϊκούς πόρους. Σε αυτά προσθέστε και την αντιμετώπιση των ζωονόσων, αλλά και τα μεγάλα, δημόσια αρδευτικά έργα, μιας και απελευθερώθηκε η αιρεσιμότητά τους από πρωτοβουλίες που είχαμε πάρει στο παρελθόν.
Η Κοινή Αγροτική Πολιτική περιλαμβάνει, από τη μια μεριά ένα νέο εθνικό στρατηγικό σχέδιο, γιατί οι αγρότες πληρώνουν τα λάθη της κυβέρνησης στον σχεδιασμό -ή στον μη σχεδιασμό, επιτρέψτε μου να πω- που είχαμε τα τελευταία χρόνια. Την αποκατάσταση της διαφάνειας και λειτουργικότητας στον ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και προτάσεις για τη νέα ΚΑΠ, για την οποία θα επανέλθουμε με λεπτομέρειες.
Όλα αυτά συνδέονται με ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Το παραγωγικό μοντέλο στηρίζεται στον σχεδιασμό, στην επιστήμη, στην ανθεκτικότητα, στις δημόσιες πολιτικές για την ύπαιθρο, αλλά έχει και προτάσεις για ειδικούς, σημαντικούς κλάδους, όπως είναι: οι σταβλικές εγκαταστάσεις και η κτηνοτροφία, η μελισσοκομία και η αλιεία, τα Agrologistics, τα προϊόντα ονομασίας προέλευσης και η γεωργική εκπαίδευση.
Κλείνω με τους στόχους που θα θέσουμε ως προοπτική και σε επίπεδο ευρωπαϊκής συζήτησης:
Η ενίσχυση της παραγωγικότητας και του παραγωγικού δυναμικού με εγγύηση της επισιτιστικής ασφάλειας, που αγνοείται από την κυβέρνηση.
Η διασφάλιση, αλλά και η ενίσχυση του εισοδήματος των αγροτών στην πορεία προς την πράσινη μετάβαση, όπου εδώ πρέπει να μειωθούν οι ανισότητες, γιατί η θρυλούμενη πράσινη μετάβαση του κ. Μητσοτάκη δημιουργεί μόνο ελλείμματα και δεν αντιμετωπίζει τους κινδύνους.
Η ανανέωση των γενεών στην ύπαιθρο με ενδυνάμωση και του ρόλου των γυναικών, με προώθηση παραγωγικών επενδύσεων για έναν πιο καινοτόμο, αλλά βιώσιμο αγροτικό τομέα.
Τέλος, και θα επιμείνω σ’ αυτό, με ενίσχυση της συνεργασίας και της θέσης των αγροτών στις αλυσίδες αξίας. Εδώ επιμένουμε στην πρόταση για ένα νέο συνεταιριστικό μοντέλο και για την ενίσχυση των ομάδων παραγωγών.
Φίλες και φίλοι θέλω να είναι ξεκάθαρο: οι προτάσεις μας θέλουν και ενισχύουν τους αγρότες και όχι τους ενδιάμεσους και τις τράπεζες. Αυτή πρέπει να είναι και η πλατφόρμα διαπραγμάτευσης που πρέπει να έχει η χώρα και για τη νέα Αγροτική Πολιτική.
Σας ευχαριστώ πολύ.
