Σημεία από την παρέμβαση του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιώργου Καραμέρου, στο MEGA News με τους δημοσιογράφους Ανδρέα Παπαδόπουλο και Μαρία Αστερίου
Για την τροπολογία της κυβέρνησης σχετικά με τη συμμετοχή συγγενικών προσώπων πολιτικών σε εταιρείες του εξωτερικού
Θα παραφράσω μια φράση που λέει ο λαός:… «της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η φτώχεια και γελά». Ή μάλλον κλαίει. Στην προκειμένη περίπτωση ψάξτε την ωφελούμενη ή τον ωφελούμενο. Είναι προφανές ότι από αυτή την τροπολογία κάποια, κάποιος, ωφελείται. Κάποιος, κάποια θέλει να εξυπηρετηθεί. Μας έχει συνηθίσει η Νέα Δημοκρατία.
Δεν χρειάζεται η ερευνητική δημοσιογραφία να κάνει πολύ κόπο. Αρκεί μια αναζήτηση για τα θέματα που έχει ανοίξει η ερευνητική δημοσιογραφία στο πόθεν έσχες τα προηγούμενα χρόνια.
Εγώ έχω την άποψη ότι δεν πρέπει να δαιμονοποιείται η επιχειρηματική δραστηριότητα των πολιτικών προσώπων ή των συγγενών τους, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιείται το σύστημα των εταιρειών, είτε μιλάμε για φορολογικά συνεργάσιμες περιοχές ή όχι, για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Το λέω καθαρά: δεν μπορεί να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας από την ελληνική κοινωνία, όταν είχαμε τα προηγούμενα χρόνια πολλά δισεκατομμύρια απευθείας αναθέσεις, κλειστές προσκλήσεις. Φοβάμαι ότι υπάρχει ένα σοβαρότατο θέμα διαφάνειας που αφορά την ελληνική κυβέρνηση και έρχεται τώρα να το κλείσει με αυτόν τον τρόπο.
Για την επιλογή της κυβέρνησης να φέρει την τροπολογία νύχτα στη Βουλή
Το θέμα είναι η πολιτική και τα κόμματα ποιους εκπροσωπούν. Αυτή η συζήτηση θεωρώ ότι είναι προκλητική για την ελληνική κοινωνία. Όταν οι Έλληνες πολίτες είναι στην τελευταία θέση της αγοραστικής δύναμης σε όλη την Ευρώπη, να ακούν την κυβέρνησή τους, νύχτα στις 11, να φέρνει μια τροπολογία που χαλαρώνει το πλαίσιο.
Χωρίς καμία διάθεση λαϊκισμού. Αν πας στον Άγιο Διονύσιο στο Μενίδι, όπου ο κόσμος μετά τις 15 και μέχρι να φτάσει 27, για 12 μέρες, τη βγάζει, δεν τη βγάζει και βλέπει την κυβέρνηση, τη Νέα Δημοκρατία, τον κ. Μητσοτάκη να φέρνουν με αυτό τον τρόπο αυτή την τροπολογία για να διευκολύνουν κάποιους, κάποιες, ενώ εκείνος δεν ξέρει πώς θα βγάλει το μήνα, είναι προκλητικό. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Πήγε να μας βγάλει τρελούς ο κ. Φλωρίδης, βρίζοντάς μας. Για την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ απάντησε λέγοντας ότι είναι ψέματα.
Για το ψεύτικο δίλημμα που θέτει η κυβέρνηση της ΝΔ για το έγκλημα των Τεμπών
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βάζει ένα δίλημμα το οποίο δεν είναι ορθό με τον τρόπο που το θέτει. Λέει η δική της θεωρία ότι ήταν ένα δυστύχημα με 57 νεκρούς και από κει και πέρα υπήρχαν θεωρίες συνωμοσίας και ότι η αντιπολίτευση συνολικά μιλούσε για ένα παράνομο φορτίο και ότι κάλυπτε ο κ. Μητσοτάκης έναν λαθρέμπορο.
Όλα αυτά τροφοδοτήθηκαν από τις δικές της πράξεις και παραλείψεις. Να τα θυμίσω πάλι; Η εξεταστική της ντροπής, που δεν εκλήθησαν οι μάρτυρες προκειμένου να ακούσουμε την αλήθεια εν ευθέτω χρόνω; Η ιστορία του μπαζώματος, δηλαδή της απόληψης των χωμάτων από το σημείο, για το οποίο είναι κατηγορούμενος ο κ. Τριαντόπουλος; Γιατί παραπέμφθηκε ο κ. Τριαντόπουλος; Εξαφανίστηκαν ή όχι, στοιχεία με μια δραστηριότητα στο πεδίο; Έλεγε ή όχι, το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, -να μη μπω εγώ τώρα στο ξυλόλιο ή στα έλαια σιλικόνης- ότι έπρεπε να ιεροποιηθεί ο χώρος, δηλαδή να κλείσει ο χώρος και να συλλεγούν τα στοιχεία;
Ακόμα και αν αφετηρία της επιθυμίας της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας ήταν να τελειώσει αυτή την εικόνα, γιατί σας θυμίζω ότι είχαμε πολύ κοντά εκλογές, αν έγινε για λόγους επικοινωνίας, που είναι μια τάση αυτή της Νέας Δημοκρατίας, να τα κλείνει τα θέματα επικοινωνιακά, ακόμα και πάρα πολύ σοβαρά, ακόμα και αν πρόκειται για ανθρώπινες ζωές, λυπάμαι που το λέω, αλλά αυτό συνέβη στην περίπτωση του δυστυχήματος των Τεμπών, του εγκλήματος όπως το χειρίστηκε στη συνέχεια, υπάρχουν σοβαρά ζητήματα.
Για το ενδεχόμενο κατάθεσης πρότασης για προανακριτική σε συνεργασία με την Νέα Αριστερά
Διερευνάται η δυνατότητα, γιατί εμείς δεν έχουμε τον αριθμό των 30 βουλευτών προκειμένου να κινηθούμε μόνοι μας.
Εμείς έχουμε διερευνήσει επανειλημμένως τη δυνατότητα συμπόρευσης επί κοινοβουλευτικών πρωτοβουλιών. Υπήρξε, ούτως ή άλλως, αυτή η ερώτηση για την απόλυση του κ. Γενιδούνια. Εκτός απροόπτου, ως απόρροια αυτής της κοινής ερώτησης για τον κ. Γενιδούνια, την απόλυσή του, -για την οποία ο πρωθυπουργός δεν είπε κουβέντα στην κ. Μελόνι ή εν πάση περιπτώσει δεν διέρρευσε κάτι τέτοιο ως πληροφορία- διερευνάται η δυνατότητα κοινοβουλευτικής συμπόρευσης – συνεργασίας γι’ αυτό το θέμα. Προφανώς μας δίνει τη δυνατότητα μια τέτοια συμπόρευση να κατατεθεί πρόταση για προανακριτική επιτροπή. Από εκεί και πέρα, να είναι καθαρό: ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία κινείται μόνος του για την ισχυροποίησή του. Βαδίζει σε συνέδριο, με συγκεκριμένες αποφάσεις στην Κεντρική Επιτροπή. Δεν παρακαλάει κανέναν. Όποιος θέλει μαζί του συμπορεύεται.
Το λέω για τους πολίτες που μας βλέπουν: να μη δημιουργείται κανένας πήχης προσδοκιών. Επειδή έχουμε ένα κατακερματισμό στην προοδευτική αντιπολίτευση, δηλαδή στα κόμματα της αντιπολίτευσης, είναι τρομερό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για τη συμπόρευση, κάνει κάλεσμα και το πληρώνει δημοσκοπικά. Αυτό τελείωσε. Μπήκε μια κόκκινη γραμμή. Την ευθύνη την έχουν αυτοί που αρνούνται. Ας πάρουν ο καθένας τις αποφάσεις του. Αυτό τελείωσε εδώ και πάρα πολύ καιρό. Δεν παρακαλούσαμε και πριν, αλλά εν πάση περιπτώσει, αν πέρασε έτσι, ήμουν ξεκάθαρος: ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρά μόνος του, όποιος θέλει συμπορεύεται. Προφανώς σε ένα προγραμματικό πλαίσιο, έχουμε καταθέσει 10+1 άξονες.
Για τις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως προς την προανακριτική και τα πρόσωπα
Όλα τα πρόσωπα εξετάζονται. Έχουμε πει για όλους που αναφέρονται στη δικογραφία. Για όλους. Όταν λέμε για όλους εννοούμε για όλους. Δεν θα μπω σε ονόματα. Προφανώς αναλογικά πρέπει να διερευνηθούν οι ευθύνες. Επειδή με ρωτήσατε για τον κ. Σπίρτζη, κάποιος ο οποίος ήταν τελευταία φορά υπουργός και σε θέση ευθύνης τέσσερα χρόνια πριν το δυστύχημα, δεν μπορεί να έχει τις ίδιες ευθύνες με κάποιον ο οποίος είχε έγγραφες προειδοποιήσεις και συζήτηση στη Βουλή δέκα ημέρες πριν.
Επίσης, ο σιδηρόδρομος, με όλα τα προβλήματα και τις παθογένειες που είχε, το 2019 παραδόθηκε με κάποιες δικλείδες ασφαλείας περισσότερες από αυτές που δεν υπήρχαν την ημέρα του δυστυχήματος. Αυτά είναι αντικειμενικά, δεν είναι θέμα κάλυψης οιουδήποτε.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βάζει χαμηλά τον πήχη και έχει δημιουργήσει συνθήκες δυσπιστίας για τη Δικαιοσύνη, για τον Τύπο, για τη Δημόσια Διοίκηση, για τον επιστημονικό κόσμο, μέσα από δολοφονίες χαρακτήρων, μέσα από αποδόμηση προσωπικοτήτων, μέσα από εργαλειοποίηση πορισμάτων.
Ας πούμε για το πόρισμα Καρώνη. Πριν βγει καν, είχαν βγάλει πόρισμα από τη Νέα Δημοκρατία. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πανηγύριζε. Να σας θυμίσω πότε το έκανε ξανά αυτό; Με το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ. Με το που βγήκε έλεγαν «ευαγγέλιο εθνικής αυτογνωσίας». Και μετά έβγαινε τρεμάμενος ο πρόεδρός του, μέχρι που οδηγήθηκε σε παραίτηση.
Άρα εκτιμώ ότι με τον τρόπο που έχει χειριστεί την υπόθεση η κυβέρνηση, είναι εμπεδωμένη η αντίληψη στη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, ότι δεν θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Κι αυτό λύνεται μόνο πολιτικά και στην κάλπη, κάποια στιγμή.
Για τις διαπραγματεύσεις για το ουκρανικό και τον αναβαθμισμένο ρόλο της Τουρκίας
Δεν μπορώ να μην επισημάνω την ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας, ως μια περιφερειακή δύναμη και λυπάμαι που είμαστε παρατηρητές σε αυτή την υπόθεση ως Ελλάδα, γιατί είμαστε παρατηρητές. Συμβαίνει δίπλα μας και ήμαστε παρατηρητές, χωρίς να έχουμε ουσιαστικά ενεργό ρόλο, παρά μόνο να μπαίνεις στα skype ο κ. Μητσοτάκης με τους πρόθυμους. Θα θυμίσω ότι επί ΣΥΡΙΖΑ, επί Τσίπρα και Κοτζιά, με μια εξωτερική πολιτική διαιτησίας, διαπραγμάτευσης, διαμεσολάβησης, δεν είχαμε τέτοιου είδους κρίση. Είχαμε άλλου είδους κρίσεις. Όλα αυτά λύνονταν στην Αθήνα, στη Ρόδο ή με άλλες πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης. Τώρα, δυστυχώς, έχουμε υποχωρήσει από αυτό το ρόλο και εδώ είναι η ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Πάντως, αν είχε πάει επί Τσίπρα, υφυπουργός Εξωτερικών στην Κωνσταντινούπολη και μιλούσε στα τουρκικά, θα μας είχατε «κρεμάσει» στο Σύνταγμα. Το επιχειρήσατε δηλαδή, με διάφορα συλλαλητήρια με περικεφαλαίες. Για να μη ξεχνιόμαστε.
Για την κυβερνητική πολιτική για τα πανεπιστήμια, το αφήγημα της εγκληματικότητας και τους κινδύνους για τη δημόσια παιδεία
Πρώτα απ’ όλα να ευχηθούμε καλή επιτυχία σε 90.000 οικογένειες, στα παιδιά τους, αλλά και στην κοινότητα των εκπαιδευτικών. Τελειώνει το σχολείο και μπαίνουμε στη διαδικασία των εξετάσεων και των πανελλαδικών στις 30 Μαΐου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πασχίζουν για να βρουν μια πρόσβαση στη δημόσια δωρεάν παιδεία, την οποία η Νέα Δημοκρατία με διάφορους τρόπους έχει προσπαθήσει να την κάνει έναν στίβο μάχης. Με την ειδική βάση εισαγωγής, με τον ελάχιστο συντελεστή βαρύτητας μαθημάτων, με κλείσιμο τμημάτων, με αλλαγή των συσχετισμών σε σχέση με το άγνωστο και το γνωστό στα αρχαία. Με διάφορους τρόπους το κάνει εξαιρετικά δύσκολο, και με διάφορα αφηγήματα.
Θυμάστε που λέγανε, δεν είναι δυνατόν να μπαίνει κάποιος στο πανεπιστήμιο με 4; Δεν λέγανε, όμως, ότι είναι χαμηλή η βάση στη Σάμο, γιατί για να πάει ένα παιδί από μια οικογένεια από τη Θεσσαλονίκη ή από την Αθήνα στο Μαθηματικό της Σάμου θέλει 1.000 ευρώ το μήνα, που δεν μπορεί να τα δώσει.
Άρα εδώ χρειάζεται ειλικρινά να ενισχύσουμε τη δημόσια παιδεία, το δημόσιο πανεπιστήμιο. Είναι ξεκάθαρη η σκοπιμότητα της κυβέρνησης να υποβαθμίσει και την εικόνα του, αλλά να βάλει κι ένα σωρό εμπόδια γύρω από το δημόσιο πανεπιστήμιο, προκειμένου, όπως έκανε με την ερμηνεία του άρθρου 84 και θέλει να κάνει με την αλλαγή του άρθρου 16, τη συνταγματική αναθεώρηση, να προάγει την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Όπως ιδιωτικοποίηση θέλει παντού. Την έχει πετύχει σ’ έναν μεγάλο βαθμό στην υγεία, θέλει να κάνει ιδιωτικό και το νερό.
Εγκληματικότητα υπάρχει και στη γειτονιά, υπάρχει και στο γήπεδο, υπάρχει και στο λεωφορείο. Προφανώς θα υπάρξει και στο Πανεπιστήμιο και χρειάζεται να λειτουργούν οι αρχές, όχι όμως στη λογική της καταστολής και ότι μας φταίει το δημόσιο πανεπιστήμιο. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ιδεοληψία της κυβέρνησης που τα θέλει όλα ιδιωτικά και πανάκριβα. Αν δείτε τους δείκτες της ΕΛΣΤΑΤ για τον Απρίλιο, το μόνο πράγμα από το 2019 μέχρι σήμερα, δεν έχει ακριβύνει 40 έως 100%, είναι το νερό και η αποχέτευση. Έχει ακριβύνει 1% κατά μέσο όρο σε όλη την Ελλάδα. Γιατί είναι δημόσιο.
