Πιο εξαρτημένοι, πιο ακριβοί, πιο ευάλωτοι – Αυτή είναι η “εθνική επιτυχία” της κυβέρνησης – Όχι άλλες εισαγόμενες αυταπάτες

 

Δήλωση του μέλους της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Διονυσίας Στεφάτου, για τη Συμφωνία LNG και το Ενεργειακό Συνέδριο

Η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει ως «εθνική επιτυχία» τη νέα συμφωνία για εισαγωγή αμερικανικού φυσικού αερίου.
Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για μια συμφωνία που κάνει τη χώρα μας πιο εξαρτημένη, πιο ακριβή και πιο ευάλωτη.

Μόνο δεσμεύσεις εισαγωγών που δεν παράγουν προστιθέμενη αξία και δεν ενισχύουν την παραγωγική βάση της χώρας.

Όσα έργα σήμερα προβάλλονται ως νέα είναι στην ουσία παλιές άδειες που έμειναν παγωμένες για χρόνια.
Καμία νέα υποδομή. Καμία μεταφορά τεχνογνωσίας. Καμία συμμετοχή της ελληνικής βιομηχανίας.

Την ίδια στιγμή, τα νοικοκυριά και ειδικά οι επιχειρήσεις εξακολουθούν να πληρώνουν από τα υψηλότερα τιμολόγια ρεύματος στην Ευρώπη.
Η ενεργειακή ακρίβεια τροφοδοτεί το κύμα ακρίβειας σε όλη την οικονομία.
Οι παραγωγικές μονάδες βλέπουν το ενεργειακό κόστος να απειλεί τη βιωσιμότητά τους, με ορατό τον κίνδυνο αποβιομηχάνισης.

Επί ΣΥΡΙΖΑ τέθηκαν οι βάσεις για μια σύγχρονη και πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική.
Οι υποδομές φυσικού αερίου, όπως το έργο LNG της Αλεξανδρούπολης και η κάθετη διασύνδεση με τη Βουλγαρία, προχώρησαν και ενισχύθηκαν με σχέδιο.
Η στρατηγική εκείνης της περιόδου στόχευε στην ενεργειακή ασφάλεια και τη διαφοροποίηση των πηγών, όχι στις επικοινωνιακές εντυπώσεις.
Αυτές οι πρωτοβουλίες ενίσχυσαν τον ρόλο της χώρας ως περιφερειακού παρόχου σταθερότητας, χωρίς να υπονομεύουν τον στόχο της πράσινης μετάβασης.

Παράλληλα, παραμένει μεγάλο ερωτηματικό το πώς και γιατί τα ΕΛΠΕ μείωσαν τη συμμετοχή τους στο έργο από 25% σε 10%.
Η εξέλιξη αυτή θέτει σοβαρά ζητήματα διαφάνειας και δημόσιου ελέγχου.

Η Ελλάδα χρειάζεται πραγματικό σχέδιο ενεργειακής αυτονομίας.
Χρειάζεται επενδύσεις σε δίκτυα, αποθήκευση και ανανεώσιμες πηγές με κοινωνικό πρόσημο και δημόσιο έλεγχο.

Και επί τέλους χρειάζεται οι αδειοδοτημένες παραχωρήσεις για Υ/Α να προχωρήσουν στις συμβατικές τους υποχρεώσεις και όχι σε επικοινωνιακά παιχνίδια.

Χρειάζεται στρατηγική που θα υπηρετεί την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Όχι την εξάρτηση από εισαγόμενες αυταπάτες.

Δήλωση του μέλους της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Διονυσίας Στεφάτου, για τη Συμφωνία LNG και το Ενεργειακό Συνέδριο

Πιο εξαρτημένοι, πιο ακριβοί, πιο ευάλωτοι – Αυτή είναι η “εθνική επιτυχία” της κυβέρνησης – Όχι άλλες εισαγόμενες αυταπάτες

Η κυβέρνηση προσπαθεί να παρουσιάσει ως «εθνική επιτυχία» τη νέα συμφωνία για εισαγωγή αμερικανικού φυσικού αερίου.
Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για μια συμφωνία που κάνει τη χώρα μας πιο εξαρτημένη, πιο ακριβή και πιο ευάλωτη.

Μόνο δεσμεύσεις εισαγωγών που δεν παράγουν προστιθέμενη αξία και δεν ενισχύουν την παραγωγική βάση της χώρας.

Όσα έργα σήμερα προβάλλονται ως νέα είναι στην ουσία παλιές άδειες που έμειναν παγωμένες για χρόνια.
Καμία νέα υποδομή. Καμία μεταφορά τεχνογνωσίας. Καμία συμμετοχή της ελληνικής βιομηχανίας.

Την ίδια στιγμή, τα νοικοκυριά και ειδικά οι επιχειρήσεις εξακολουθούν να πληρώνουν από τα υψηλότερα τιμολόγια ρεύματος στην Ευρώπη.
Η ενεργειακή ακρίβεια τροφοδοτεί το κύμα ακρίβειας σε όλη την οικονομία.
Οι παραγωγικές μονάδες βλέπουν το ενεργειακό κόστος να απειλεί τη βιωσιμότητά τους, με ορατό τον κίνδυνο αποβιομηχάνισης.

Επί ΣΥΡΙΖΑ τέθηκαν οι βάσεις για μια σύγχρονη και πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική.
Οι υποδομές φυσικού αερίου, όπως το έργο LNG της Αλεξανδρούπολης και η κάθετη διασύνδεση με τη Βουλγαρία, προχώρησαν και ενισχύθηκαν με σχέδιο.
Η στρατηγική εκείνης της περιόδου στόχευε στην ενεργειακή ασφάλεια και τη διαφοροποίηση των πηγών, όχι στις επικοινωνιακές εντυπώσεις.
Αυτές οι πρωτοβουλίες ενίσχυσαν τον ρόλο της χώρας ως περιφερειακού παρόχου σταθερότητας, χωρίς να υπονομεύουν τον στόχο της πράσινης μετάβασης.

Παράλληλα, παραμένει μεγάλο ερωτηματικό το πώς και γιατί τα ΕΛΠΕ μείωσαν τη συμμετοχή τους στο έργο από 25% σε 10%.
Η εξέλιξη αυτή θέτει σοβαρά ζητήματα διαφάνειας και δημόσιου ελέγχου.

Η Ελλάδα χρειάζεται πραγματικό σχέδιο ενεργειακής αυτονομίας.
Χρειάζεται επενδύσεις σε δίκτυα, αποθήκευση και ανανεώσιμες πηγές με κοινωνικό πρόσημο και δημόσιο έλεγχο.

Και επί τέλους χρειάζεται οι αδειοδοτημένες παραχωρήσεις για Υ/Α να προχωρήσουν στις συμβατικές τους υποχρεώσεις και όχι σε επικοινωνιακά παιχνίδια.

Χρειάζεται στρατηγική που θα υπηρετεί την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Όχι την εξάρτηση από εισαγόμενες αυταπάτες.